فرمود : اگر خواستى بدانى آتش قيامت چيست , آن آتش به نحوى است كه از
شدت غضب تكه تكه مى شود . اين يك نار است , از شدت غيظ كه چگونه اين كافر و
منافق را به كام بكشد , گويى مى خواهد تكه تكه بشود . اين آتش , غضبناك و
عصبانى است كه عصبانيت اش بجاست , چون فرشتگان سرپرست آتش قيامت اند و در
آنان غفلت و اشتباه نمى باشد( .
ما جعلنا اصحاب النار الا الملائكة
) [1] .
چون(
ان الدار الاخرة لهى الحيوان
) [2] عالم قيامت عالم حيات است , آتش آن مى فهمد كه چه كسى را بگيرد و به
كام كشد . در بخش ديگر فرمود( :
اذا راتهم من مكان بعيد سمعوا لها تغيظا و زفيرا
) [3] . آتش وقتى از دور كفار و منافقين را مى بيند صداى غريوش را مى شنوند .
در اين آيه شريفه رؤيت و ديدن را خداوند به آتش نسبت داده مى فرمايد : اگر
آتش , آن ها را ببيند , از اين جا معلوم مى شود , كه آتش آن ها را مى بيند و
مى فهمد . اين اسناد مجاز هم نمى باشد چرا كه عالم آخرت , عالم ادراك و شعور
است . ماييم كه چنين عالمى ابدى را در پيش داريم . معاذالله , اعاذنا الله من
شرور أنفسنا و سيئات أعمالنا]( .