علم به انسان نور مى دهد

آن علم است كه به انسان نور مى دهد تا بفهمد چه چيزى بالاست و بلند و چه چيزى پايين است و پست . چون تنها ايمان كافى نيست . كسى مؤمن و معتقد باشد , در كنارش عمل شايسته هم هست يعنى حسن فعلى در كنار حسن فاعلى هم بايد باشد . جان خوب و كار خوب . اگر كسى مؤمن باشد ولى كار مثبت نكند و يا بالعكس , كارهايش خير باشد ولى معتقد نباشد چنين انسانى به اين پاداش بلند نمى رسد . گاهى قرآن رابطه عالم را با خدا بيان مى كند( . انما يخشى الله من عباده العلما ) [1] . گاهى موضع گيرى علما را در برابر سرمايه داران بيان مى كند , اين تشريح ابعاد علم است . اگر قرآن از علم حمايت مى كند , يعنى از زبان علم به ما حرف مى آموزاند . علم اين است كه در برابر سرمايه و سرمايه دار بايستد . در برابر دنياطلبى بايستد . نه فقط شخص سرمايه دار , تا اگر خود هم آلوده شد بتواند خود را نجات دهد . گروهى ممكن است در برابر سرمايه دار بايستند ولى وقتى كار به دست خودشان رسيد خود مستكبر و سرمايه دار بشوند . اينها در برابر سرمايه دار ايستادند نه در برابر سرمايه . اما عالم در برابر ثروت مى ايستد . در برابر