( مصدقا لما بين يديه ) [1] يعنى آنچه را كه موسى كليم ( ع ) فرموده است عيسى مسيح ( ع ) تصديق نمود . زيرا كه يك راه و صراط است , دو مسير نيست . راهى كه موسى كليم ( ع ) رفته است عيسى ( ع ) مى رود . انبياى ديگر هم مى روند . پس عيسى مسيح ( ع ) دينش دين انزوا و سازش نمى باشد . آن گاه در ذيل مى فرمايد( : ومن اوفى بعهده من الله ) [2] . اين پيمانى است كه خداوند بسته است . وقتى خداوند چيزى را خريدار باشد , عينا بهايش را مى پردازد و هيچكس از او در عهد و پيمان باوفاتر نمى باشد . سپس مى فرمايد : اين خريد و فروش را به شما تبريك مى گوييم . بر شما مبارك باد( . فاستبشروا) به شما بشارت مى دهيم از اين كه جان فروختيد و بهشت گرفتيد . اين كه در مراسم شهادت تبريك و تهنيت مطرح است براى اين است كه جانش را فروخت و بهشتش را گرفت( . فاستبشروا ببيعكم الذى بايعتم به و ذلك هوالفوز العظيم ) [3] رستگارى عظيم اين است .

اما تأثير ياد معاد فقط در ميدان جنگ و كشتن و كشته شدن خلاصه نمى شود بلكه در همه ابعاد دينى اثر مى گذارد در آيه بعد مى فرمايد : اين ها كه جانشان را فروختند سه وظيفه دارند : اول پاك كردن جان خود . دوم اصلاح ديگران . سوم حفظ و حراست از قانون خدا . هم خود بايد انسان پاك باشند و هم ديگران را به طهارت و پاكى دعوت و امر كنند و هم در جمع بكوشند كه دين خدا محفوظ بماند . اين ها نشانه ايمان است . خداوند از مؤمنين خريدار است و آنان چنين خصوصياتى دارند : ألتابئون , آن ها كه به سوى خدا