يعنى قيام مردم به قسط و عدل به وسيله بينات و ميزان است و آهن فقط براى
حمايت از اين كتاب آسمانى و الهى است نه براى تحقق و جا افتادن مقصد و هدف
. عاملى كه باعث مى شود اين هدف پياده شود ياد معاد و روز حساب است كه در
حقيقت همان ياد مبدأ و ياد معاد مى باشد كه باعث تحقق هدف انبياست . يعنى
انسان وقتى باور كرد كه موجودى است ابدى و هرگز از بين نمى رود و قبول نمود كه
تمام عقايد و اخلاق و اعمال او زنده است , و براى او روشن شد كه عقيده و اخلاق و
عملش با خودش مرتبط است , نه با ديگران و براى او حس شد كه روزى همه اين
عقايد و اخلاق و اعمال ظهور مى كند و او جوابگوى همه اين اخلاق و عقيده ها و
رفتارهاى باطل و فاسد بايد باشد آن گاه است كه هر چه بيشتر و بهتر هدف انبيا
پياده مى شود , يعنى ياد معاد و روز حساب است كه اين هدف ها را محقق مى سازد و
فراموشى آن موجب تباهى ها و تبهكارى ها خواهد بود .
نقش ياد معاد در جهاد
در جلسه قبل بيان شد كه يك عده در اثر فراموشى قيامت به عذاب شديد محكوم
مى شوند و يك عده در اثر ياد معاد به بهترين درجه نايل مى شوند و قرآن از آن
گروه به نام بندگان خاص خدا ياد مى كند . آن كه به فكر دنياست در راه است و
در راه مى ماند و آن كس كه به ياد منزل است راه را طى مى كند و به خانه مى رسد .