( لا تجد قوما يؤمنون بالله واليوم الاخر يوادون من حادالله ورسوله ولو كانوا اباءهم أو أبناءهم أو اخوانهم أو عشيرتهم اولئك كتب فى قلوبهم الايمان و أيدهم بروح منه ) .

يعنى , هرگز آنان را كه به خداوند و روز بازپسين ايمان آورده اند , نمى بينى كه دوستدار كسانى باشند كه مخالف خدا و رسول اويند , گرچه آن افراد , مخالف پدران , فرزندان يا برادران و يا خويشانشان باشند . اين مؤمنين همانها هستند كه خداوند در قلب آنها ايمان را ثبت نموده , و به روحى از جانب خود , تأييدشان نموده است .

اين روح كه در آيه ياد شده از آن سخن رفته است , اشاره به همان روح القدس است , و غير از آن روح است كه در دو آيه ديگر به صورت :

( نفخت فيه من روحى ) , [11]

و يا :

( نفخ فيه من روحه ) . [12]

با ضمير متكلم و يا غايب آمده است . زيرا اين دو آيه اشاره به روحى دارد كه در همه انسانهاست , وليكن آيه محل بحث اشاره به همان روح القدس دارد كه مؤيد انسانهاى كامل است .

در كتاب شريف كافى نيز درباب([ الارواح التى فى الائمة