ولايت تكوينى و ولايت تشريعى خداوند

بعد از توجه به مقدمات و اصول مذكور , روشن مى شود كه خداى سبحان هم داراى ولايت تكوينى است و هم داراى ولايت تشريعى . زيرا براساس توحيد ربوبى , خداوند است كه با اعمال ولايت ( , كون) را اداره مى كند , و اوست كه همواره به انحاء گوناگون , ربوبيت خود را اعمال مى نمايد .

( كل يوم هو فى شأن ) . [5]

و نيز براساس پذيرش نبوت و بعد از فراغ از اثبات وحى , تنها خداست كه حق جعل قانون دارد , و هم اوست كه احكام جعل شده را از طريق پيامبر به مردم ابلاغ مى نمايد , گذشته از آنكه قرآن كريم جعل احكام را به خداى سبحان نسبت مى دهد . براى مثال درباره اين كه پيامبر بايد احكام جعل شده الهى را بشنود و به مردم ابلاغ نمايد . مى فرمايد :

( لاتحرك به لسانك لتعجل به ان علينا جمعه و قرآنه ) . [6]