ان لك منك غطاء فضلا عن لباسك من البدن , فاجهد أن ترفع الحجاب ( أن تتجردخ
ا ) فحينئذ تلحق فلاتسأل عما تباشره فان ألمت فويل لك , و ان سلمت فطوبى لك
و أنت فى بدنك كأنك لست فى بدنك , و كأنك فى صقع الملكوت فترى مالا عين
رأت ولا أذن سمعت و لاخطر على قلب بشر فاتخذ لك عند الحق عهدا الى أن تأتيه
فردا .
ترجمه : همانا كه مرتورا از تو حجابست تا چه رسد به لباس تو كه بدنست . پس
بكوش تا حجاب از ميان برگيرى پس در آنگاه رسيدى پس از آنچه كه مباشر آنى
مسئول نگردى پس اگر رنج ببرى واى بر تو , و اگر بى گزند شدى خوشا بحالت و تو
در بدنت هستى آن چنانكه گويا در بدنت نيستى و گويا در صقع ملكوتى پس مى بينى
آنچه را كه نه چشمى ديده است و نه گوشى شنيده است و نه بر قلب بشرى خطور كرده
است پس براى خود عهدى در نزد حق بگير تا اين كه او را تنها در آيى .
بيان : در بعضى نسخ صورت عبارت چنين است : فاجهد أن ترفع الحجاب و تتجرد .
. . فطوبى لك و حسن ماب .
من البدن بيان لباس است نه غطاء , چنانكه دانسته خواهد شد .
اين فص را مولى صدرا در مبدأ و معاد بدين عبارت نقل كرده است : قال المعلم
الثانى فى الفصوص : ان لك منك غطاء الخ .