الصبر من الايمان بمنزله الرأس من الجسد . . .

اميرالمؤمنين عليه السلام در خطبه ى( قاصعه) تحول زندگى مستضعفان تاريخ و پيروزى آنان بر جباران و كاميابى ايده هاى شريف ايشان را چنين تحليل مى كند :

حتى اذا رأى الله جدالصبر منهم على الاذى فى محبته والاحتمال للمكروه من خوفه , جعل لهم من مضايق البلاء فرجا , فابدلهم العزمكان الذل , والامن مكان الخوف , فصاروا ملوكا حكما , و ائمه اعلاما . و بلغت الكرامه من الله لهم مالم تبلغ الامال اليه بهم .

( نهج البلاغه چاپ صبحى صالح ص 296 )

هنگامى كه خداوند , صبر آنان را بر آزارهائى كه در راه دوستى او وارد مى آمد و تحمل آنان را در برابر حوادث ناگوارى كه به خاطر بيم از خداوند در سر راهشان قرار مى گرفت , مشاهده كرد , دريچه هاى فرج را در آن تنگناى بلا , به روى ايشان گشود . . . پس مستضعفان به زمامدارانى فرمانروا و پيشوايانى راهنما , بدل گشتند و كرامت و عزت آنان به جائى رسيد كه آرزوى بلند پروازشان هرگز بدانجا راه نيافته بود .

و اين يك سنت تاريخ است . و لذا تا ابد بر همين منوال