درس هفتم :

كرامت با رنج و كراهت به چنگ مى آيد

بحث در كرامت انسان در قرآن كريم بود . كرامت يك وصف نفسانى است و اوصاف نفسانى به معرفت و تكرار عمل نياز دارند .

اگر كسى به راه تحصيل آن وصف , عارف نباشد , به آن وصف نفسانى نمى رسد , يا اگر عارف و آگاه باشد ولى مكررا آن راه را طى نكند , به ملكه آن صفت نفسانى متصف نخواهد شد . و چون كرامت , وصف نفسانى است , هم بايد امورى كه در پيدايش اين وصف نفسانى مؤثرند معلوم باشد , هم بعد از روشن شدن , راه عملى اين امور مكررا طى شود .

گرچه نفوس انسانها يكسان نيستند و گرايش بعضى از آنان به فضائل نفسانى بيش از ديگران است و در نتيجه تحصيل برخى از ملكات نفسانى براى آنان آسانتر از ديگران است , ولى همه انسانها در اينكه هم بايد عارف به راه باشند , و هم با رنج و كوشش , آن راه را طى كنند يكسانند .

يكى از بيانات اميرالمؤمنين - سلام الله عليه - اينست كه :