امروز ديگر روزى نيست كه در حوزه هاى علميه بتوان فرض كرد و اجازه داد كه كار درسى مورد بى اعتنائى قرار بگيرد . امروز آن روزيست كه تلاش درسى در حوزه هاى علميه بايد با حداكثر ابتكار و التزام و هدايت صحيح همراه باشد . مبادا طلاب خيال كنند كه از درس خواندن , صدقه جاريه بالاتر و قيمتى ترى براى آنها متصور است .

مبادا تصور بشود كه يك طلبه , بهتر است كه درس را رها كند , بيايد مثلا برود فلان كار عملى را , فلان تلاش سازندگى را در پيش بگيرد . به هيچ وجه .

طلبه بايد بداند كه از هر حركتى و از هر عمل مستمرى , امروز اين براى آينده اسلام مفيدتر و پربركت تر است . اين به معناى اين نيست كه طلبه ها ميدان جنگ نروند , نه خير بايد بروند . طلبه ها بايد بروند در صحنه هاى عظيم جنگ شركت كنند .

اولا براى خاطر اينكه تكليف خودشان را عمل كنند , ثانيا براى اينكه بروند آنجا و تجسم فقه اسلام را در آنجا ببينند . تجسم اخلاق اسلامى را , تربيت صحيح اسلامى را , خطرات دشمنى را كه اينها مى خواهند با انديشه بلند خودشان و با دانش خودشان , در مقابل او جوامع اسلامى را واكسينه كنند . در ذيل اين آيه شريفه : ليتفقهوا فى الدين ولينذروا قومهم اذا رجعوا اليهم .

به نظرم ميرسد كه مرحوم شيخ يا خودشان يا از قول كسى نقل مى كنند كه تفقه در دين براى آن كسانيكه نفر مى كنند در راه خدا به ميدانهاى جهاد ميروند , به اين است كه غلبه و ظهور حق بر باطل را