قلمرو ترديد

به تفكر پرداخت

زيرا خطير بودن وضع و دوران امر ميان : فاجعه يا خوارى و ذلت يا مرگى بى شباهت به مرگ بزرگان , بر او پوشيده نبود

حيرت و ترديدى كه موجب سرگردانى و بلاتكليفى شود نداشت ولى احساس او از واقعيت , بسى تلخ و گدازنده بود و همچون تيغه ى خار مشتعل , مى خراشيد و مى سوزانيد و مصرانه , او را بر يافتن راه حلى