بدين ترتيب و بدين دليل بود كه كوفه ى حسن بن على , دستخوش دگرگونى تمايلات و تشتت آراء و اختلاف و دو دستگى و بر ملا شدن كينه و دشمنى ميان بخش بزرگى از مردم , گشته بود

مردمى كه در روزهاى بيعت حسن عليه السلام كه سلسله جنبان و بانى اين فسادها بودند , به چند دسته تقسيم مى شدند :

1 - باند اموى

بزرگترين وابستگان اين باند عبارت بودند از : عمر و بن حريث , عماره بن الوليد , حجربن عمرو , عمر بن سعد , ابو برده پسر ابو موسى اشعرى , اسمعيل و اسحاق دو پسر طلحه بن عبيدالله و كسان ديگرى از اين رديف

در اين باند , عناصر نيرومند و با نفوذ و داراى اتباع نيز وجود داشتند كه در بوجود آوردن موجبات شكست امام حسن مانند : شايعه افكنى ها و توطئه ها و ايجاد نفاق و دوئيت , تأثير بسزائى داشتند

( اينها در خفا , مراتب فرمانبرى و همراهى خود را به معاويه نوشتند و او را به حركت به سوى كوفه تحريك و تشويق نمودند و ضمانت كردند كه هر گاه سپاه او به اردوگاه حسن بن على نزديك شود , حسن را دست بسته تسليم او كنند يا ناگهان او را بكشند) [1]

و بنا به گفته ى مسعودى در تاريخش([ [2] اكثر آنان نهانى با معاويه