تحقيقات الياده در اين بود كه به خوبى به تجلى قداست در پديده‌هاى طبيعى توجه كرد و از اين رو، پرستش امور گوناگون طبيعى را بر اساس تجلى قدسى در آن‌ها مورد پژوهش قرار داد و اين همان نكته‌اى بود كه ابن‌عربى با عنوان غلبه تشبيه بر تنزيه نزد گوساله پرستان پيرو سامرى، از آن‌ها ياد كرده است.[1]

به نظر نگارنده، با توجه به پژوهش‌هاى پديدارشناسانه كسانى چون الياده، مى‌توان شرح و تفسير نوينى از آموزه ابن‌عربى درباره وحدت اديان، پيش رو نهاده، به فهم سخنانى نظير دو بيت زير مدد رساند:

لقد صار قلبي قابلاً كلَّ صورة *** فمرعى لغزلان ودير لرهبان‌

وبيت لأَوثان وكعبة طائف‌ *** وأَلواح توراة ومصحف قرآن‌

نكته شايان توجه در ابن‌عربى، جمع ميان باور به وحدت اديان در غليظترين وجه آن و اعتقاد به آيين و شريعت محمدى به عنوان تنها دين زنده جهان است كه همگان موظفند آن را بپذيرند و به احكام آن ملتزم گردند.