?وعدَ الله الذين آمنوا منكم و عملوا الصالحات ليَستخلفنّهم فى الارض كما استخلَف الذين من قبلهم...?.[1]

با توجه به اين آيه ها، نتيجه مى گيريم كه حتماً زمانى خواهد رسيد كه دين مبين اسلام بر تمامى كره ى زمين مسلّط خواهد شد.

اين وعده به دو دليل در زمان پيامبر اسلام (صلى الله عليه وآله) امكان تحقق نداشت:

1 ـ پايين بودن سطح تمدن بشرى;

2 ـ پايين بودن دانش و فن آورى بشر;

بنابراين، با تحقق دو شرط اساسى، اين وعده ها عملى خواهد شد:

الف) از جهت ارتباطات، جهان به گونه اى به هم متصل شود كه مانند دهكده ى جهانى باشد.

ب) مردم جهان بالقوه در سطحى از اخلاق قرار گيرند كه قادر به حمل بار سنگين قوانين الهى باشند.

مى توان گفت در عصر اينترنت و با روند فعلى جهانى سازى تمام بخش هاى زندگى بشر بر روى كره ى زمين، شرط اول تا حدودى تحقق يافته است. ولى درباره ى شرط دوم (كه مهم تر مى باشد) بايد گفت در اين عصر فساد و انحراف عمومى، هنوز راه بشر براى تحويل تحفه بزرگ الهى; يعنى خلافت خدا بر روى زمين، خيلى طولانى است. هنگامى كه ميان شرط هاى بيرونى و درونى جامعه ى بشرى توازن و هماهنگى برقرار شود، همان گونه كه در تدبير و برنامه هاى آخرين فرستاده ى الهى هم بوده است، فرزند او، حضرت مهدى (عليه السلام) ظهور مى كند و رسالت او را به اتمام مى رساند.