سقراط خودشناسى و اخلاق را از همه مهمتر مى شمرد .

گويند وقتى از كنار معبد دلف , عبور مى كرد , ديد بالاى آن نوشته :

خود را بشناس

همين كلام را اساس فلسفه خود قرار داد .

فلاسفه قبل از سقراط تماما فكر خود را متوجه اين نموده بودند كه عالم به چه كيفيت و از چه ماده تكون يافته . سقراط گفت اين سخنها بيهوده است و براى ما هيچ فايده در دانستن آن نيست و آنچه براى ما مفيد است آنست كه بدانيم خود ما چه هستيم و براى چه آفريده شده ايم و سعادت ما در چيست و كارى بكنيم كه براى خود و ديگران فايده داشته باشيم , لذا گفته اند سقراط فلسفه را از آسمان به زمين آورد , يعنى از مباحثى كه انسان راهى به آن ندارد منصرف نموده وارد مباحثى شد كه انسان مى تواند اعمال نظر كند , و ليكن حقيقت اين است كه سقراط فلسفه را از زمين به آسمان برد زيرا كه از علم جسمانى وارد عالم روحانى شد .