على ( ع ) در مورد پايان پذيرفتن عمل و در نتيجه به انجام رسيدن نيازهاى مترتب بر عمل در زندگى اخروى مى فرمايد : و ان اليوم عمل ولا حساب و غدا حساب ولا عمل [1] امروز زمان عمل و كار است و هنگام سنجش و محاسبه رفتار با حق نمى باشد و فردا روز گاه محاسبه رفتار است و جاى عمل نيست در آن روز كه مجال براى كار باطل نيست و حتى گفتارى بيهوده , و لغو شنيده نمى شود

لا يسمعون فيهما لغوا

لهم ما يشاون فيها ولدينا مزيد

حشر انسان در گروههاى سه گانه

همانگونه كه جهان هستى مشتمل بر سه بخش يعنى عالم طبيعت , عالم مثال و عالم عقل و به عبارت ديگر مادى صرف , مجرد متوسط برزخى و مجرد تام عقلى , تقسيم مى شود انسانها نيز كه اين عوامل سه گانه را به شرح مزبور در طول يكديگر طى مى كنند به سه گروه تقسيم مى گردند و هر انسان كه در سلسله طولى هستى به مرحله و عالمى برتر راه پيدا كند مراتب و درجات پائين تر را نيز واجد