کثرت گرايي ديني غير فروکاهشي اسلام

مقدمه بخش دوم

در بررسي چگونگي تبيين و ارائه کثرت گرايي ديني غير فروکاهشي در متون اسلامي، بايد به اين امر توجّه داشته باشيم كه موضوع کثرت گرايي ديني در مسيحيت به عنوان يك نظريه نجات شناختي،[1] ناشي از واکنشي است كه نسبت به اعتقادات ويژه مسيحي درباره نجات و رستگآري مطرح شده است. بدين معني كه انسان صرفاً به واسطه مسيحيت مي تواند از نتايج فداکاري حضرت مسيح(ع) برخوردار گشته و نجات يابد نظريه انحصارگراي مشابهي در برخي از تفاسير مدعيان يهودي مبني بر اينکه آنها قوم برگزيده هستند، به چشم مي خورد، در قرآن چنين ديدگاههاي مذموم شمرده شده است: وَقَالُواْ لَن يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلاَّ مَن كَانَ هُوداً أَوْ نَصَارَى تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ - بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَلاَ خَوْفٌ عليهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره 111-112)؛ و گفتند: