راز آمده است تحقيقاً وى را حاصل شده است و تقليدى و يا از ديگران نمى باشد كه به خود نسبت داده باشد.

مصراع دوم اشاره به آيه ﴿الاّمن استرق السمع فاتبعه شهاب مبين﴾[1] دارد. وقتى وحى از آسمان نازل مى شود ديوها و شياطين مى كوشند تا پاره اى از آن را بربايند امّا شهابهاى روشن آنها را دنبال مى كنند و آنها مى گريزند.

ناصر خسرو در اين باره چنين سروده است:

آوردن ديو و فرشته در مصراع دوم را در اصطلاح ادب صنعت تضاد يا طباق مى گويند.

على الجمله ‌ بطور كلى، بالاخره

جواب نامه منظوم امير حسينى هروى را در آن مجلس و در آن واحد مطابق هر سؤال يك جواب نه كمتر و نه بيشتر دادم.

بستد ‌ بگرفت

اعزاز ‌ احترام، ارجمندى

باز شد ‌ برگشت