مكر ‌ حيله، فريب

استدراج ‌ طلب درجات و بزرگى كردن

درين ‌ اشاره به سير و سلوك سالك است.

در مراتب سير و سلوك هر حالتى كه به سالك دست دهد از باب «فقر» نمى باشد و چه بسا كه موجب غرور و خودبينى سالك گردد و وسيله بزرگى و اسباب درجات مادّى او را فراهم نمايد. و اين همه چيزى نيست جز مكر و فريب عوام.

ابليس ‌ شيطان، اهريمن

لعين ‌ رانده شده، نفرين كرده

خَرْق ‌ پاره كردن، شكافتن

خرق عادت ‌ خلاف عادت

از شيطان رانده شده از درگاه حقّ كه فاقد شهود معانى معقوله است هزاران امر خارق العاده سر مى زند ولى چون مبناى آن كبر و غرور شيطانى است و موجب فريب عوام مى گردد، طاعت و عبادت و كرامت محسوب نمى شود.

شيطان به حكم ﴿ثم لأتينّهم من بين ايديهم و من خلفهم و عن ايمانهم و عن شمائلهم﴾[1] از هر راهى كه بداند در وجود آدمى مى آيد گاه از ديوار كه بلندترين مانع و حجاب اوست وارد مى شود و گاه از بام مى آيد و در دل به گونه هاى مختلف وسوسه ايجاد مى كند.