اخلاص گام بر مى دارند و در رسيدن به حقّ صادق و ثابت قدم مى گردند و يكى ديگر از صاحبان ذوق با خوردن يك صراحى از مِى محبّت الهى آن چنان شيفته و عاشق مى شود كه از خود بيخود گشته جز حقّ وجودى را نمى شناسد.

خُمْ ‌ خمره، ظرف بزرگ سفالين كه در آن آب يا شراب ريزند، اشاره به كثرات عالم دارد.

خمخانه ‌ مرتبه علم و تشخيص اسماء از يكديگر، ب822

ساقى ‌ ذات حق، ب812

مِىْ خوار ‌ منظور خرد و عقل است.

گروهى ديگر از صاحبان ذوق و كاملان شوق كه قابليت استعداد فطرى بيشترى دارند از تمام مراتب وجودى و كثرات عالم گذشته و پيوسته مست تجلّيات حق گشته و به مقام فناء فى الله و بقاءِ بالله رسيده اند، به يك دفعه خم و خمخانه و ساقى و مِىْ خوار را با هم فروبرده، سر مى كِشند و مست ابدى مى گردند.

جمله ‌ همه، تمام

رند ‌ كسى است كه از جميع كثرات و تعيّنات عالم گذشته و به فناء حقيقى رسيده و سرافراز عالم و آدم گشته است.(ش-ل)