جام ‌ «كاسه و ظرفى كه در آن آشاميدنى نوشند و در اصطلاح دل عارف است كه مالامال از معرفت است»[2]

پياله ‌ «كاسه اى است كه بدان شراب نوشند و در اصطلاح كنايه از محبوب است.»[3]

اى سالك از شرابى نوش كن كه جام آن شراب رخسار معشوق و پياله آن چشم مست و مخمور باده خوار باشد.

اگر مست و باده خوار هر دو صفت چشم در نظر گرفته شود مى توان چنين استنباط كرد كه منظور از «چشم»، چشم معشوق و محبوب است كه در اين صورت نيز معنى مفيد به فايده خواهد بود.

بنابراين اى سالك شرابى نوش كن كه جام آن تجلّى روى معشوق و پياله آن چشم معشوق و محبوب باشد.