طرف مشرق در بالاترين ارتفاع عبور كند «اِستوا» است. و در اين حالت آفتاب مايل به مشرق و مغرب نيست و راست و برابر در دايره نصف النهار قرار مى گيرد.

چرخ ‌ فلك، كره آسمانى.

دوّار ‌ دور زننده، گردش كننده.

زوال ‌ نابودى، فنا، نيستى، هرگاه آفتاب از خط استوا بگذرد، زوال آفتاب گويند.

عصر ‌ حركت آفتاب بعد از زوال است كه در اين حالت سايه هر شىء دو برابر آن شىء مى شود.

مغرب ‌ هرگاه آفتاب در افق غربى ناپيدا شود، مغرب گويند.

بنا بر اين چون حركت فلك دايرهوار است همان طور كه از جانب مشرق به واسطه حركت آفتاب در درجات بالا ـ ارتفاع ـ صبح و طلوع و استوا پيدا مى شود بعد از عبور آفتاب از دايره نصف النهار از جانب غرب در درجات پايين ـ انحطاط ـ زوال و عصر و مغرب آشكار مى شود.

نور نبىّ ‌ عبارت از روح اعظم و عقل كلّ است زيرا «اوّل ما خلق الله نورى»[1]

پس نور وجود حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)بر انبياء و اولياء مانند نور خورشيد است كه بر همه موجودات عالم مى تابد و آنها را زنده و روشن مى كند.

و نبوّت زمانى از حضرت موسى(عليه السلام)و زمانى از حضرت آدم(عليه السلام)ظهور مى كند.

ذكر نام موسى به آن جهت آمده است، كه آگاهى و اطلاع حضرت موسى(عليه السلام) از