گويى كه دل انسان مركز عرش مى باشد زيرا كه دل همچون نقطه و عرش دايره اى است كه محيط بر آن نقطه مى باشد. پس ناگفته پيداست كه عرش دايره اى است و چون داراى حركت است پس حركت عرش دورى است و حركت دورى تابع حركت مركز است.

درويش ‌ صاحبدل، عارف، كسى كه در دلش انوار الهى تابيده و از خود فانى گشته و به حق باقى شده باشد.

عرش كه نام ديگرش فلك معدل النهار است در مدت يك شبانه روز حداقل يك بار گرد سراپاى تو عارف شوريده دل مى گردد و تو را طواف مى كند. در اين بيت مقصود اصلى شيخ محمود شبسترى از حركت افلاك، كوشش صاحبدلان و كاملان واصل است كه حق را مشاهده كرده اند و به همين خاطر درباره حضرت محمد(صلى الله عليه وآله)آمده است كه: «لو لاك لما خلقت الافلاك»[1]

ازو ‌ از او، از عرش، از فلك الافلاك

اجسام مدوّر ‌ افلاك و ستارگان

گشتند ‌ گرديدند، چرخيدند

يك ره ‌ ب210

دليل آنكه بقيه افلاك و ستارگان به واسطه حركت فلك الافلاك مى گردند و در جنبش اند چيست؟ يك بار به دقت نگاه كن و علّت اين حركت ها را پيدا كن.