قمر ـ مى باشند كه از كتاب عالم همين جرم هاى آسمانى است كه در قرآن به نام «سبع سموات» از آن ها ياد شده و در مقابل هر آيه از سبع المثانى از كتاب آسمانى آمده است. و همين نكته كافى است كه بدانيم در مقابل هر آيه اى از كتاب عالم، آيه اى از آيات قرآنى واقع است.

سبع المثانى ‌ منظور سوره فاتحة الكتاب است، «سبع» به معنى عدد هفت و «مثانى» به معنى دوتايى و «سبع المثانى» هفت دوتايى منظور است كه در سوره فاتحه الكتاب هفت كلمه دوتايى وجود دارد، كه در مقابل هفت فلك آمده است و منظور شيخ محمود شبسترى همين مى باشد و يا اينكه چون در سوره فاتحه الكتاب هفت آيه وجود دارد و در هر نماز دوبار خوانده مى شود «سبع المثانى» گفته اند يعنى هفت دوتايى»[1]

عناصر ‌ منظور عناصر اربعه ـ آب، باد، خاك و آتش ـ است.

باهر ‌ روشن، آشكار

بعد از توجه به آيات «سبع المثانى» كه به افلاك هفت گانه مشهورند، به عناصر اربعه ـ آب، خاك، باد و آتش ـ كه اركان اصلى آفرينش هستند، توجه كن كه هركدام از آنها آيه اى روشن از كتاب عالم مى باشند.

سه مولود ‌ جماد، نبات و حيوان و به آن جهت مولود گفته اند كه از عناصر اربعه زاييده شده اند.