﴿و السابقون السابقون اولئك المقرّبون﴾[1] و سابقون كاملان واصلى هستند كه به مقام بقاء بالله رسيده اند و حق را در هر چيزى مشاهده مى كنند و موجودات را همان طور كه هست مى بينند و مى دانند زيرا ﴿على الاعراف رجال يعرفون كلاًّ  بسيماهم﴾[2]

شيخ محمود شبسترى در اين بيت اشاره به بعضى از مراتب و منازل عوالم غيب نموده است كه جز با تصفيه دل سالك ادراك نمى گردد.

آن جهان ‌ منظور عالم لاهوت يا عالم ذات و عالم صفات و عالم ملكوت است زيرا هر سه از عوالم غيبى هستند و بوسيله حواس ادراك نمى شوند.

اينجا ‌ مقصود اين جهان است و اشاره به برزخ مثال دارد كه حدّ فاصل ميان عالم غيب و شهادت است.

عوالمى كه در سه بيت قبل ذكر شد پنج عالم است كه سه عالم از آن عالم غيب است كه گفته شد و دو عالم ديگر عالم ملك و عالم ناسوت است كه هر دو، عالم شهادتند زيرا با حواس ادراك مى شوند.

شيخ: آن جهانى كه پيدا و ظاهر نيست كدام عالم است كه يك روز آن به اندازه يك سال اين جهان مى باشد؟

عالم تنها عالم شهادت و همين جهان ظاهر كه مى بينى نمى باشد، بلكه عالمهاى ديگرى نيز وجود دارد كه به وسيله حواس ادراك نمى شوند. آيا از كلام الهى نشنيدى كه آن عالم ها به چشم ظاهر - چشم سر - ديده نمى شوند؟ و خداوند به دو