الهى، محبوب و حبيبم توئى، ناظره و منظورم توئى، دوا و طبيبم توئى، آرزو و اميدم توئى، سرمايه و مايه ام توئى، شور نشاطم توئى، غنا و نصيبم توئى، آمرزش و مغفرتم توئى، پاك كننده عصيانم توئى، شوينده خطايم توئى، درياى كرم و رحمتم توئى، فراق و هجرانم توئى، قرب و وصالم توئى، درد و درمانم توئى، عهد و پيمانم توئى، رافت و لطفم توئى، اول و پايان دفترم توئى.

اى مرهم درد دردمندان، دارو و دواى مستمندان‌

اى نور دل نيازمندان اميد قلوب آزمندان‌

درديست مرا كه با تو گويم شايد كه غم از دلم بشويم‌

دارم زوجود خود شكايت از حال بدم بسى حكايت‌

عمرم به خطا گذشت و عصيان سنگ گنهم شكست پيمان‌

در چاه ضلالت و گناهم شرمنده و خوار و روسياهم‌

هستم به مثل درخت بى بار جز نفس و هوا نباشد كار دستم زعمل هماره خالى است خاكم به سر اين چه وضع و حالى است‌

طوفان بلا گرفته جانم غير از خط گمرهى ندانم‌

افتاده و ناتوان و پستم از جام غرور و كبر و مستم‌

خويم همه زشت و سيرتم بد لطفى به من اى كريم سرمد

از جمع عباده رانده ام من از راه صلاح مانده ان من‌

قلبم زگناه تيره گشته ابليس به عقل چيره گشته‌

سرگشته و زار و خسته ام من پژمرده و دل شكسته ام من‌

نك ديده به رحمت تو دارم خود نيت خدمت تو دارم‌

يا رب ز وفا كرامتم ده تو فيق و توان و همتم ده‌

مسكين در توام كرم كن از عفو لباس در برم كن‌