کسي که حج بگزارد و دامن حيات به گناه آلوده ننمايد پرونده اش از پاکي و صفا، مانند روزي است که از مادر متولّد شده است.

1 ـ عرفان به عرفات و اعمال قلبي و قالبي آن، براي اين که وقوف در آن از روي شعور و ادراک انجام گيرد، بر زائر خانه محبوب لازم است.

عرفات از نظر معنوي، از آيات بيّنات حق است و سرزمين رحمت و عرصه گاهي مورد توجّه حضرت ذوالجلال. و از نظر ظاهري سرزميني است وسيع که اقامت در آن بر زائران بيت الله، از ظهر نهم ذو الحجه تا غروب آفتاب واجب است.

مرز و حدّ اين سرزمين مقدس، به وسيله امين وحي به آدم ابو البشر شناسانده شد.

در همانجا بود که به دريافت کلمات از پيشگاه حضرت ربّ مفتخر و توفيق توبه، رفيق راه او شد.[1]

در اين که چرا اين سرزمين را عرفات مي گويند اقوالي

[1] بحار، ج96، ص35