دو جا، با مادر معرفى مى‌كنيم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابنَ فَاطَمَه الزَّهْرَاء السَّلَامُ عَلَيْكَ يَابْنَ خَدِيجَه الكُبّرَى»[1]

نقش ثروت خديجه (س) در برپايى دين اسلام‌

در روايت دارد كه در روز غربت پيغمبر (ص)، خديجه (س) وزير صادق پيغمبر (ص) بود و پيغمبر (ص) در كنار او آرامش مى‌يافت.[2] با اين كه خديجه (س) پيش از ازدواج با پيامبر (ص)، زنى ثروتمند بود، تمامى بيست ميليون دينار ثروت خود را در مسير و راه پيغمبر هزينه كرد. ابن‌عباس در تفسير آيه «وَ وَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى‌»[3] فرموده: خداوند مى‌گويد: خداوند تو را پيش قومت، فقير يافت بى‌آن كه مالى براى تو باشد، پس با مال خديجه تو را بى‌نياز كرد.[4] پيغمبر نيز درتجليل اين‌

[1] 1. شيخ طوسى، مصباح‌المجتهد، ص 720.

[2] 2. ابن‌سيدالناس، عيون‌الاثر، ج 1، ص 171- بحارالانوار، ج 16، ص 7.

[3] 3. ضحى: 8.

[4] 4. شيخ صدوق، علل‌الشرايع، ص 130.