مادرى مى‌ديد، زار زار گريه مى‌كرد؛ جوانى را مى‌ديد، زار زار گريه مى‌كرد. به علاوه اين كه هر روز در خانه‌اش، بر روى ايتام كربلا باز بود و آن‌ها تنها زين‌العابدين (ع) را تكيه‌گاه خودشان مى‌دانستند.

در روايات ما دارد كه حداقل هر چند روز يك بار فرزند قمر بنى‌هاشم (ع) به كنار زين‌العابدين (ع) مى‌آمد. خود ديدن اين بچه، حضرت (ع) را ناراحت مى‌كرد.

حيات و مرگ در صحيفه‌

اين مقدمه را براى اين گفتم كه به نظر مى‌رسد كه چنين انسانى، تحت اين همه فشار و سختى، خيلى نرم به پروردگار عالم بگويد،