را بايد از شما بگيرم؛ آخرتم را بايد از شما بگيرم؛ بهشتم را بايد از شما بگيرم؛ امان‌نامه‌ام از جهنم را بايد از شما بگيرم. رحمت خدا اول از آن جا نازل مى‌شود و از آن جا پخش مى‌شود. اين سخن، در باب معرفت بود.

خيلى دقيق است. امام صادق (ع) مى‌فرمايد: (مَنْ بَاتَ لَيْلَهً لَايَعْرِفُ فِيهَا امَامَهُ، مَاتَ ميتَهً جَاهِلِيه‌)[1]: كسى كه يك شب سر روى بالين بگذارد و آن شب اهل‌بيت: را نشناسد، آن شب، او ابولهب‌وار مرده است.

جوان‌هايى كه تازه با دين آشنا شده‌ايد! خيال نكنيد، ائمه ما اين جا مى‌خواهند از خودشان تعريف كنند؛ بلكه آن‌ها مى‌خواهند آدرس رحمت خدا را به شما بدهند؛ مى‌خواهند راه نجات را به شما نشان بدهند.

اصل دوم، محبت به اهل‌بيت:

[1] 1. نعمانى، الغيبه، ص 127.