درس سى و يكم‌ [1] مطالعه و بحث قرآن‌

ائمه معصومين: براى قرآن مقامى رفيع و ارجمند قائل‌اند و به همين دليل است كه در مسائل فقهيّه، فراوان به قرآن استناد و استشهاد كرده‌اند؛ [2] بنابراين، نمى‌شود با كتابى كه به اين مقدار مورد توجه اهل بيت: است نا آشنا و يا كم آشنا بود. [3] از اين رو، يكى از سفارشات بسيار مهم و هميشگى بنده، آشنا شدن كامل با قرآن مجيد است؛ ولى متأسفانه اين امر مهم، هنوز به‌طور شايسته و بايسته، جامه عمل نپوشيده است.

[1]. اين درس در جلسه «پانصد وپنجاه» و «چهار صد و سوم» درس خارج اصول معظم له ايراد گرديده است.

[2]. عَنْ عَبْدِالْأَعْلَى قَالَ: قُلْتُ لِأَبِى عَبْدِ اللَّهِ: عَثَرْتُ فَانْقَطَعَ ظُفُرِى فَجَعَلْتُ عَلَى إِصْبَعِى مَرَارَهً فَكَيْفَ أَصْنَعُ بِالْوُضُوءِ؟ قَالَ: يُعْرَفُ هَذَا وَ أَشْبَاهُهُ مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِى الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ امْسَحْ عَلَيْه. (الكافى، ج 3، باب الجبائر و ...، ص 32) عبدالاعلى چنين نقل مى‌كند كه به حضرت صادق (ع) عرض كردم: پايم به سنگ برخورد و ناخنم شكست. روى آن مرحم گذاشتم. براى وضو چه كنم؟ حضرت صادق (ع) فرمود: پاسخ اين مسأله و امثال آن، از كتاب خدا روشن مى‌شود: خداوند در مقررات دين بر شما سخت نمى‌گيرد، روى همان مرحم مسح بكش.

[3]. عن أميرالمومنين (ع): وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَيْسَ على أَحَدٍ بَعْدَ الْقُرْآنِ مِنْ فَاقَهٍ وَ لَا لِأَحَدٍ قَبْلَ الْقُرْآنِ مِنْ غِنًى. (نهج البلاغه، ص 252) ... و بدانيد كسى كه با قرآن كريم است بى نياز است و كسى كه بى‌قرآن است بى‌نياز نيست ....