سؤال 1969: همانطور كه مستحضريد ديه فلج هر عضوى، دو ثلث
ديه همان عضو مىباشد. با عنايت به اين كه عضو صدمه ديده، هميشه فلج كامل نيست،
بلكه حسب نظر كارشناسان احيانا 20% و يا 30% و يا 50% از عضو فلج مىشود. آيا ديه
كسى كه 20% عضو او فلج گرديده، 20% از دو ثلث ديه مصدوم مىباشد؟ يا اين كه از
طريق تعيين ارش بايد قضيه فيصله يابد؟
جواب: در فرض سؤال كه شلل و فلج عرفا بنحو كامل نيست، براى
آن در شرع مقدس ديهاى تقدير نشده است. لذا ديه آن از طريق تعيين ارش پرداخت، و
قضيه فيصله يابد.
جنايات وارده توسط كودكان
سؤال 1970: كودكى در هنگام بازى چاقوى ميوهخورى را پرتاب،
و به چشم كودك ديگر خورده و آن را نابينا كرده است. در اين ميان والدين كودك هيچ
دخالت و تقصيرى نداشتهاند، مستدعى است حكم آن را بيان فرماييد:
جواب: در فرض سؤال، چنانچه ثابت شود كه در اثر ضربه كودك،
چشم بچه ديگر از ديد افتاده و نابينا شده است، ديه آن نصف ديه كامله است. و بر
عاقله كودك ضارب است كه ديه را بپردازند.
سؤال 1971: در منازعه بين دو كودك يكى از آنان ديگرى را
تعقيب كرده و فرد فرارى پايش به جدول خورده، به زمين افتاده و پايش شكسته است، آيا
ولىّ تعقيبكننده، ضامن ديه مىشود؟
جواب: اگر ثابت شود، تعقيب سبب زمين خوردن و شكسته شدن پا
شده، ديه دارد. و در صورتى كه تعقيبكننده غير بالغ بوده، ديه بر عاقله او
مىباشد. ولى اگر تعقيب سبب زمين خوردن او نبوده است، كسى ضامن نيست.
سؤال 1972: در جنايات اطفال نابالغ، آيا مجنى عليه مىتواند
ولىّ قهرى طفل، مانند پدر و جدّ را به محاكمه بكشاند؟ و با فرض انكار ولىّ، او را
سوگند بدهد يا خير؟