جواب: به طور كلى ديه شكستن و از بين بردن هر يك از دوازده دندان جلوى دهان- كه شش عدد بالا و شش عدد پايين است- 50 مثقال شرعى (18 نخودى) طلاى سكه‌دار است؛ و ديه هر يك از شانزده دندان عقب- كه 8 عدد آنها بالا و 8 عدد پايين است- 25 مثقال شرعى، طلاى سكه‌دار است. و فرقى نيست كه دندان را از اصل و ريشه بكنند. و از بين ببرند يا آن را بشكنند و نيز فرقى بين صغير و كبير نيست؛ مگر نسبت به دندان طفل. به طورى كه حكم آن در سؤال قبل بيان شد.

سؤال 1941: در مواردى ديده مى‌شود كه افرادى بيشتر از 28 دندان دارند و از مجموع دندانها 28 عدد آن را كسى عمدا از بين برده است، آيا 28 عدد موضوعيت دارد يا به نسبت تعداد دندانهاى شكسته شده و دندانهاى مانده ديه تعيين مى‌گردد؟

جواب: در 28 دندان، ديه كامل اخذ مى‌شود اگر چه چند دندان ديگر مانده باشد. البته اگر 28 دندان اصلى شكسته شده باشد، اما اگر چند دندان اصلى باقى باشد در دندانهاى اضافى غير اصلى، ارش تعيين مى‌شود و ديه دندانهاى اصلى شكسته نشده كسر مى‌گردد.

ديه شكستن استخوان‌

سؤال 1942: در ساق پا و ساعد دست دو استخوان به نام‌هاى درشت‌نى و نازك‌نى وجود دارد، چنانچه با يك ضربه، هر دو استخوان شكسته شود. آيا براى هر دو يك ديه واجب است يا براى هر كدام يك ديه لازم است؟

جواب: نمى‌توان بطور قطع و يقين نظر داد كه كسر ساعد و ساق پا ديه مقدره دارد و (چون مدرك عمده، معتبره ظريف است و آن علاوه بر اضطراب در متن، با نسخ متفاوت نقل شده و در عين حال به لحاظ اعتبار آن با توجه به نسخ فقيه و تهذيب و بعضى از نسخ كافى) احتياط آن است كه در خصوص كسر ساعد (هر دو استخوان) چنانچه بدون عيب بهبود حاصل شد () 333 دينار به عنوان ديه پرداخت شود و اگر يكى از دو استخوان بشكند و بدون عيب بهبود حاصل شود صد دينار پرداخت شود و چنانچه از چند ناحيه بشكند براى هر شكستگى ديه‌