سؤال 1757: در ميان پزشكان متخصص دو نظريه در رابطه با
دستگاه درونى رحم) D .U .I (وجود دارد: الف- ممانعت
از انعقاد نطفه مىكند. ب- بعد از انعقاد نطفه موجب دفع نطفه مىگردد. در فرض
سؤال، تكليف در دو مورد زير چيست؟
الف- استفاده از آن در صورت شك بين دو نظريه.
ب- استفاده از آن در صورت تبعيت نظريه (ب).
جواب: الف- در صورت شك مانعى ندارد. مگر اين كه موجب عقيم
شدن دائمى شود. ب- اگر بدانند كه موجب دفع نطفه مىشود جايز نيست.
سؤال 1758: تكليف عقيم كردن بانوان كه در زايمانهاى قبلى
فرزندان ناقص الخلقه و يا داراى بيمارى ارثى (جسمى و روانى) به دنيا آوردهاند
چيست؟
جواب: صرف ناقص الخلقه بودن نوزاد قبلى يا بيمارى ارثى مجوز
عقيم كردن نمىشود. بلى اگر محرز باشد كه زايمانهاى بعدى ملازم با عسر و حرج شديد
و غير قابل تحمل است، مانعى ندارد.
سؤال 1759: بستن لولههاى رحم منجر به قطع حاملگى مىشود و
ايجاد زمينه براى امكان آبستنى مجدد، مستلزم عمل جراحى ميكروسكوپيك و دقيق است كه
در مراكز مجهز امكانپذير است، و شانس حاملگى مجدد در بهترين مراكز دنيا در حدود
50% مىباشد. با در نظر گرفتن شرايط فوق، آيا بستن لولههاى رحم در بانوان سالم
مجاز است؟
جواب: در فرض سؤال، چنين مواردى حكم عقيم شدن دائمى محسوب
مىشود و جايز نيست.
سؤال 1760: در مورد بيمارانى كه حاملگى براى آنان خطر جانى
دارد و امكان بهبود وضع جسمى و روانى آنان از نظر مساعد شدن حاملگى در آينده هم
وجود ندارد. به عبارت ديگر:
ضرورتهاى پزشكى ايجاب مىكند هيچگاه يا حتى الامكان حامله
نشوند، آيا قطع دائم حاملگى جايز است؟
جواب: در فرض سؤال، مانعى ندارد.
سؤال 1761: آيا سقط درمانى در مورد مادرانى كه بيمارى
پيشرفتهاى دارند و ادامه حاملگى