به وصف سلامت از عيب توصيف شده، و قبل از عقد در مقام گفتگو دخترى سالم معرفى شده و عقد مبنى بر آن واقع شده باشد كه در اين صورت مرد مى‌تواند عقد را فسخ كند در غير اين صورت حق فسخ ندارد. بلى مى‌تواند او را طلاق بدهد و در صورت طلاق اگر نزديكى نشده، زن نصف مهر را طلبكار است و خلاصه عقد شرعا صحيح مى‌باشد.

سؤال 1521: اگر زوج پس از عروسى دچار كسالت مغزى و روانى بشود، آيا مى‌توان نكاح را فسخ كرد؟

جواب: در فرض سؤال، اگر كسالت مغزى و روانى زوج به سر حد جنون رسيده است، بطورى كه اوقات نماز را تشخيص نمى‌دهد، زوجه اختيار فسخ دارد و نيازى به طلاق ندارد. البته اين اختيار فسخ فورى است كه اگر با علم به جنون زوج، فسخ را تأخير انداخت، خيار فسخ ساقط مى‌شود. ولى اگر از جهت جهل به مسأله فسخ نكرده، هر وقت علم به خيار فسخ پيدا كرد، مى‌تواند فورا فسخ كند، و رجوع به حاكم و مرجع تقليد لازم نيست. بلكه در اين صورت زوجه مى‌تواند بدون مراجعه، عقد را فسخ كند.

ضمنا در مورد سؤال كه نزديكى و دخول واقع شده، تمام مهر بر عهده خود زوج است كه اگر دارد بايد بدهد و اگر ندارد كسى ضامن نيست. مگر اينكه پدر زوج، مهر را به ذمه گرفته باشد.

سؤال 1522: دست چپ اين جانب فلج است و بدون اطلاع دختر از اين مطلب، او را به عقد من درآوردند و فعلا كه متوجه شده به هيچ وجه حاضر به زندگى با من نيست، آيا دختر مى‌تواند نكاح را فسخ كند؟ و آيا من مى‌توانم به هيچ عنوان او را طلاق ندهم؟ در هر صورت وضع مهريه او چطور است؟

جواب: اگر در عقد، مرد توصيف به صحت و سلامت شده باشد، و عقد مبنى بر آن واقع شده باشد، زن حق فسخ دارد. و در صورتى كه قبل از دخول باشد نسبت به مهريه حقى ندارد. و اگر شرط نشده باشد زن حق فسخ ندارد. ولى چنانچه در حق او ظلم و بى‌انصافى مى‌شود بهتر است او را طلاق دهيد.