جواب: ضمان از لحاظ شرعى صحيح نيست ولى قرارداد عقلانى است
و لازم الوفاء است.
سؤال 1208: يك گاراژ باربرى، محمولهاى را در كاميون گذاشته
و پس از چادركشى و طنابكشى و ساير وسايل حفاظت، طبق صورت حساب گاراژ، اين كاميون
به رانندهاى داده شده كه آنها را به مقصد شهرستان برساند. راننده پس از پيمودن صد
كيلومتر از راه متوجه مىشود كه محموله ماشين آتش گرفته، فورا پياده شده و با كمك
ديگران آن را خاموش مىكند كه مقدارى از محموله و اطاق عقب ماشين مىسوزد.
ژاندارمرى راه از قضيه اطلاع پيدا كرده و آن را به صورت جلسه قانونى كرده و قيد
مىكند كه ماشين به علت نامعلومى آتش گرفته است. حال با توجه به اينكه گاراژدار
ماشين را كاملا چك و كنترل كرده و محموله از قبيل مواد آتشزا نبوده و اين پيشآمد
پس از صد كيلومترى شهر بوده، آيا ضمانتى براى گاراژدار در مقابل بازرگانان
صاحببار هست يا خير؟
جواب: اگر كوتاهى در حفظ بار نشده و بدون تعدّى و تفريط
مسئول گاراژ يا راننده تلف شده است، كسى ضامن نيست.
سؤال 1209: آيا خسارت وارده به اتومبيل شركت ملى شده، كه در
اثر قصور استفادهكننده ايجاد شده است، به عهده آن شركت مىباشد يا شخص
استفادهكننده؟
جواب: عيب و نقص يا تلف اگر مستند به فعل استفادهكننده
باشد، وى ضامن است.
سؤال 1210: شخصى با مراجعه به دادگاه سند مالكيت خود را به
عنوان وثيقه، در ضمانت يك زندانى گذاشته است و پس از چندى زندانى از مرخصى اعطايى
با همان ضمانت براى اجراى حكم برنگشته است، آيا ضبط و فروش وثيقه در ضمان وجه شرعى
دارد يا خير؟
جواب: بلى مىشود و شرعا مانعى ندارد، چون دادگاهها طبق
قوانين تصويب شده عمل مىكنند و ضامن هم خود اقدام كرده و با توجه به مقررات وثيقه
گذاشته است.