عادتش باقى است، و بنا دارد جمعا ده روز در مشهد بماند، آيا بايد صبر كند تا پاك شود و قصد كند يا اينكه از اوّل ورود قصد ده روز كند، به طورى كه 3 روز اوّل جزء ده روز باشد؟

جواب: مجرّد قصد ده روز كافى است. اگر چه مقدارى از آن را در حال عادت بگذراند. بلكه اگر از اوّل ورود تا دهم حائض باشد، قصد ده روز كافى است كه بعد از آن اگر يك روز هم بماند، بايد نماز را تمام بخواند.

سؤال 482: شخصى به مشهد مقدس رفته است و بنا دارد ده روز در آنجا بماند، در كجا مى‌تواند نماز را تمام بخواند؟

جواب: وقتى به شهر مشهد رسيد نماز را تمام بخواند. ولى اگر بخواهد قبل از رسيدن به مشهد مقدس در جايى كه ديوارهاى شهر پيداست يا صداى اذان به گوش مى‌رسد نماز بخواند، احتياط واجب آن است كه نماز را هم تمام بخواند و هم شكسته.

سؤال 483: اگر شخصى قصد كرده ده روز در محلّى بماند، ولى بعدا براى كارى پيش‌بينى نشده بخواهد چندين بار، و چندين ساعت تا كمتر از مسافت 5/ 22 كيلومتر از محلّ اقامت خود خارج شود، آيا به اقامت او ضرر مى‌زند؟

جواب: به قصد اقامت ضرر نمى‌زند، حتى اگر از ابتدا قصد داشته باشد، مشروط بر اينكه شب در محل قصد اقامت بماند و رفت و آمد كمتر از 6 ساعت باشد.

سؤال 484: اگر شخصى احتمال بدهد كه به دليل پيش آمدن كارى نتواند ده روز بماند تكليف او چيست، آيا مى‌تواند قصد كند و اگر آن كار پيش آمد، از قصد خود اعراض كند؟

جواب: اگر پيش‌آمد احتمالى، امرى غير منتظره باشد، لطمه‌اى بقصد اقامت ده روز نمى‌زند.

سؤال 485: مسافرى قصد كرده ده روز در محلّى بماند، بعد از آنكه ده روز در آنجا اقامت كرد روز يازدهم به قريه‌اى رفته كه فاصله آن تا محل اقامت 2 فرسخ است و روز يا شب را در آنجا ماند، آيا در آن يك روز يا شب كه آنجا مانده، نمازش شكسته است يا نه؟ و همچنين‌