جواب: اگر تمام وقت بيهوش بوده، و سبب بيهوشى، خودش نبوده،
قضا ندارد.
سؤال 369: شخصى سكته كرده و مدتى قدرت بر حركت نداشته و
حواسش هم بجا نبوده، آيا نمازهاى اين مدتش قضا دارد؟
جواب: اگر حواس نداشته بطورى كه اوقات نماز را تشخيص
نمىداده، نمازهاى فوتشدهاش قضاء ندارد، ولى اگر ملتفت بوده و مسامحه كرده قضاى
نمازها را بجا آورد و چنانچه از دنيا رفته است، برايش قضا كنند.
سؤال 370: اين جانب، از مرجعى تقليد مىكردم كه به فتواى او
نماز با غسل جمعه، صحيح بوده و فعلا از جنابعالى تقليد مىكنم كه فرماييد با غسل
جمعه، بدون وضو، نماز صحيح نيست. اكنون آن نمازهايى كه با غسل جمعه خواندهام، قضا
دارد؟
جواب: صحيح است و اعاده هم لازم نيست. ولى فعلا با غسل جمعه
لازم است وضو هم بگيريد.
سؤال 371: شخصى اطلاعى از قرائت نماز نداشته و كسى هم به او
نگفته، فعلا فهميده كه نمازش غلط بوده، آيا بايد نمازها را قضا كند؟
جواب: اگر براى يادگرفتن دنبال كرده و نماز خود را صحيح
مىدانسته و بعد فهميده غلط خوانده لازم نيست دوباره بخواند.
سؤال 372: شخصى چندين سال نماز خوانده و فعلا فهميده كه
نمازهايش غلط بوده، آيا لازم است نمازها را قضا كند؟
جواب: اگر مىتوانسته ياد بگيرد و صحيح بخواند ولى كوتاهى
كرده و غلط خوانده بايد آنها را قضا كند.
سؤال 373: مسافرى در بازگشت از سفر، نماز ظهر و عصر را در
راه نخوانده و يك ساعت به روز به وطنش رسيده، ولى فراموش كرده نماز ظهر و عصر را
بخواند اكنون قضاى آنها را