افسوس رفت و ماند بجا داغ ماتمش‌

داغى كه جاى در دل ما جاودان گرفت‌

روح بلند سير و شريعتمدار او

بر شاخسار خلد برين آشيان گرفت‌

تقدير و سرنوشت چه داند چه كرده است‌

از ما بجان دوست كه آرام جان گرفت‌

تاريخ رحلتش زخرد شد سؤال دوش‌

او را كه از سؤال من آتش به جان گرفت‌

«با آه» گفت سال وفاتش چنين بود

«جا مرجع مجاهد ما در جنان گرفت»

زين داغ جان‌گداز براتى به گريه گفت‌

در جانم آتشى است كه بر استخوان گرفت‌

يا شمس علم الطيبين تفردا

ينعاك جيل كنت فيه المرشدا

تبكى عليك من العلوم قواعد

أصلت فيها من رؤاك الواردا

عيناك ترمق للسماء تطلعا

كى تهتدى سرّ الوجود مقاصدا