ازدواج‌

در حدود 27 سالگى با خانواده‌اى از سادات محترم و اصيل وصلت كرد كه ثمره آن شش پسر كه عبارتند از آقايان ضياءالدين، احمد، محمدجواد، امير، محمدتقى و محمد صادق و يك دختر است. آيت‌الله حاج شيخ محمدجواد فاضل لنكرانى فرزند سوم و وصىّ ايشان است. وى از فضلا و اساتيد حوزه علميه قم است كه ساليان دراز به تدريس خارج اشتغال دارد. آيت‌الله فاضل در تاريخ 1/ 11/ 1376 به او اجازه اجتهاد داد و در وصيّت‌نامه خويش نيز به اجتهاد او تصريح كرد.

تاكنون كتابهاى زير از وى به چاپ رسيده است:

دفاعاً عن القرآن الكريم، ترجمه على فخرالاسلام، سوريه، حوزه فقه الأئمه الأطهار (ع)، چاپ اول، 1427 ق‌

تحريف‌ قرآن‌ يكى از امور ناشايست است كه به تشيّع نسبت داده‌اند. مؤلف علاوه بر آنكه نادرستى چنين نسبتى را نشان داده، كوشيده است تبيين كند كه تحريفى در قرآن‌ راه نيافته است.

رسائل فى الفقه والأصول، قم، مركز فقه الأئمه الأطهار (ع)، چاپ دوم، 1428 ق‌

رساله‌هاى زير در كتاب گرد آمده است:

التقيه، اعتبار الكتابه فى الفقه الإسلامى، حقيقه الوضع، شرطيّه الابتلاء فى منجّزيّه العلم الإجمالى، نظريّه العداله فى الحكومه الإسلاميه وولايه الفقيه، تأثير الزمان والمكان فى الفقه، منهج الملاأحمد النراقى فى مستند الشيعه، الحق والحكم، أكذوبه التحريف، الدراسه الفقهيه حول الطواف فى الطابق الأوّل من المسجد الحرام، اعتبار الأجهزه الحديثه فى رؤيه الهلال.

قاعد لاحرج، تقرير سيد جواد حسينى‌خواه، قم، مركز فقهى ائم اطهار (ع)، چاپ‌