يكى از مقلّدان پيشنهاد داد كه هر ساله هزينه زندگى شخصى ايشان را تأمين كند. ايشان گفته بود: «از وقتى به دنيا آمدم، سر سفره امام زمان (ع) بودم و معتقدم اگر يك طلبه به مقدار انتظار، براى دين قدمى بردارد، براى وى هيچ مالى حلال‌تر از سهم امام نيست.»

آيت‌الله حاج شيخ محمدجواد فاضل مى‌گويد: «به ياد ندارم كه در عمرشان يك سفر تفريحى ابتدايى رفته باشند؛ ولى مقيّد بودند كه هر تابستان يك سفر به مشهد رضوى مشرّف بشوند.»

زمانى رعايت اين همه ساده‌زيستى، بيشتر جلب توجه مى‌كند كه وجوه شرعى فراوان كه به دستش مى‌رسيد و تأمين شهريه طلاب سيصد حوزه علميه كشور و اداره مركز فقهى (در قم، مشهد، افغانستان، سوريه و دفتر مسكو) را در نظر بگيريم. در اواخر حيات، در هر ماه حدود يك ميليارد و دويست ميليون تومان صرف هزينه‌هاى مذكور مى‌كرد. [1]

تواضع‌

آيت‌الله نورمفيدى در زمان حيات آن مرجع فقيد از تواضع او گفته است:

«ايشان داراى شرح صدر و تواضع فوق‌العاده هستند. واقعاً انسان تا

[1]. نظر به اينكه ارزش پول همواره در حال كم شدن است، لازم به ذكر است كه در اواخر حيات ايشان، ارزش هرسكه حدود 150 هزار تومان بود. بنابراين در هرماه، وجوه شرعياى را كه پرداخت ميكرد، معادل حدود هشت هزار سكه ميشد.