مبدّل كرد. نقش امام در رهبرى امت اين بود كه به اسلام حيات مجدّد بخشيد. اسلامى كه نزديك بود به كلى از جامعه ايران و حتى جوامع مختلف جهان رخت بربندد.» [1]

توصيف امام و قيام او

آيت‌الله فاضل در مقدمه‌ تفصيل الشريعه‌ طىّ جملاتى به معرفى امام خمينى و قيام او پرداخته است. خلاصه سخنان او چنين است: اگر بخواهم از شرح حال و ويژگيها و چگونگى قيام امام خمينى در برابر استعمار بگويم، نياز به تأليف كتابهاى قطور متعدّد است كه شامل مطالبى است كه در تاريخ و كتابها و شنيده‌ها مشابهى ندارند. او در كمتر از بيست سال، دست طاغوت حاكم بر ايران را كه دست‌نشانده قدرتى بود كه بر بيشتر كشورهاى جهان حكومت داشت، قطع كرد. او در اين راه مشقّتهاى فراوان را از حبس و تبعيد از قم به تركيه و سپس به عراق را تحمل كرد و بعد از اخراج از عراق به پاريس رفت. در اين مدت كه بيش از پانزده سال به طول انجاميد، بويژه در ايام اقامت در پاريس، مردم را بيدار و ارشاد كرد. او به افشاى ماهيت حاكم ظالم پرداخت و مردم را به مبارزه دعوت كرد. با اين بيدارگريها، مردم آگاه شدند و با قيام خود، رژيم حاكم را سرنگون كردند. [2] معظّم‌له شخصيت سياسى حضرت امام را اين‌گونه معرفى مى‌كند:

«در بعد سياسى پيش‌بينيها و نظريات حضرت امام اعجاب‌آفرين‌

[1]. حوزه، ش 32، ص 132- 133.

[2]. تفصيل الشريعه، الاجتهاد و التقليد، ص 3- 6.