ياور راستين امام خمينى‌

حضرت آيت‌الله العظمى فاضل از خردسالى به امام خمينى علاقه خاصى پيدا كرد و تا پايان حيات، اين عشق در او موج مى‌زد. آيت‌الله حاج شيخ محمدجواد فاضل شاهد اين عشق و علاقه از دوران كودكى خود بوده است. وى در زمان حيات والد گرامى اظهار داشته است: «ما از همان اوايل زندگى يك نوع علاقه خاصى در وجودشان نسبت به حضرت امام مى‌ديديم كه روز به روز شدت مى‌يافت و اكنون نيز به همان قوت باقى است.» [1] معظّم‌له همواره در سخنرانيها و ملاقاتها از شخصيت برجسته امام خمينى و لزوم شناخت او سخن مى‌گفت. حدس نگارنده آن است كه «امام خمينى» در سخنان ايشان، پس از واژه «اسلام» بيش از همه تكرار شده است. او فانى در حضرت امام بود. عشق سرشار به امام، چنان در او موج مى‌زد كه گويى كلمات، قادر به انتقال اين حس نبودند. يكى از زمينه‌هاى به وجود آمدن اين عشق، ارتباط نزديك او از كودكى با حضرت امام بود و اين ارتباط تا پايان حيات امام ادامه‌

[1]. جمهورى اسلامى، 15/ 2/ 1382، ويژهنام شاخهاى از شجر طوبى، ص 8.