فصل چهارم تغيير جنسيت و مساله عدّه‌

طرح بحث‌

عِدّه در اصطلاح فقهى عبارت است از: مدتى كه زن آزاد پس از جدايى از شوهر يا كسى كه اشتباهاً با او نزديكى كرده در حالت انتظار است؛ حال فرقى نمى‌كند علت جدايى طلاق باشد، يا فسخ نكاح يا موت يا بذل مدت و يا انقضاى آن. و علت نگه داشتن عِدّه براى زنى كه رابطه زوجيت او منحل شده، جلوگيرى از اختلاط نسب است. [1] از تعريف عِدّه معلوم مى‌گردد كه نزديكى ناشى از زنا، عِدّه ندارد، هر چند حامله باشد، ولى وطى به شبهه عدّه دارد، خواه شوهر داشته باشد يا خير، و خواه شبهه، طرفينى باشد يا از طرف واطى. [2] قانون مدنى ايران در تعريف عدّه چنين مى‌گويد:

عِدّه عبارت است از مدتى كه تا انقضاى آن، زنى كه عقد نكاح او منحل شده‌

[1]. ر. ك: سيد مصطفى محقق داماد، حقوق خانواده، ص 447.

[2]. ر. ك: محمد حسن نجفى، جواهر الكلام، ج 32، ص 264؛ امام خمينى، تحرير الوسيله، ج 2، ص 344.