جلسه
شرف حضور دارند و پژوهشگران عزيزى كه در خدمتشان هستيم و همه عزيزان خير مقدم عرض
مىكنيم. اميدواريم جلسه خوبى را داشته باشيم و بهره خوبى را از اين نشست ببريم.
براى اين كه مقدمتاً مجلسمان به معارف اهلبيت و احاديث اهلبيت عصمت و طهارت مزيّن
شود به چند حديث اكتفا مىكنم. ابتدا اين حديث را خدمتتان كه در طليعه سخنم تلاوت
شد مىخوانم. اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمودند:
«على المتعلم أن يدأب نفسه فى طلب العلم ولا
يملّ من تعلّمه ولا يستكثر ما علم
».
گاهى از مواقع در روايات ما به مسئله علم از نظر كمّى توجه داده شده و گاهى از نظر
كيفى. در اين روايت ظاهراً عنايت به كمّ است كه مىفرمايد: بر عهده متعلم است كه
احساس خستگى نكند، جديت فراوان داشته باشد در طلب علم «ولا يستكثر ما علم» و آن چه
را كه آموخته است به نظرش زياد جلوه نكند، زيرا آموختههاى ما هر چه فراوان باشد
قطرهاى در مقابل دريا بيش نيست.
و
باز در روايت ديگر اميرالمؤمنين على (ع) مىفرمايد: «لا فقه لمن لا يديم الدرس» كه
باز در اين روايت نيز توجه به جنبه كمّى تعلّم شده است. اما در بعضى از روايات به
جنبه كيفى تعلّم توجه داده شدهايم، از جمله اين روايت است كه رسول اكرم (ص)
مىفرمايند: «كونوا للعلم وعاة ولا تكونوا له رواة» اگر مىخواهيد به جايى برسيد و
كمال علم را دريابيد، ظرف علم باشيد و علم را در خودتان جاى بدهيد، دريابيد علم