كسى كه كعبه را منهدم كند. و چهارم: كسى ماء خود را به صورت حرام در رحم زنى قرار دهد.

اين روايت را از دو جهت مورد بررسى قرار مى‌دهيم.

الف. سند روايت‌

چنان كه گفتيم مرحوم صدوق اين روايت را در كتاب دو كتاب خود، يعنى فقيه و خصال نقل كرده است، در اولى به صورت مرسل و در دومى مسند. حال بر اساس هر دو نقل سند را مورد بررسى قرار مى‌دهيم.

1. بررسى سند خصال:

در سندى كه در خصال آمده دو اشكال وجود دارد:

اشكال اول:

وجود شخصى به نام «قاسم بن محمّد الاصفهانى» در سند روايت است، كه معروف به كاسام يا كاسولا مى‌باشد [1].

نجاشى درباره او گفته است:

القاسم بن محمّد القمي، يعرف بكاسولا: لم يكن بالمرضي‌ [2].

ابن غضائرى نيز صحت و سقم حديث او را چنين بيان كرده است:

القاسم بن محمّد الأصفهاني كاسولة أبو محمّد، حديثه يعرف تارة و ينكر اخرى، و يجوز أن يخرج شاهداً [3].

حديث قاسم بن محمّد اصفهاني را گاهى بزرگان قبول مى‌كنند

[1]. الفهرست: 127/ 576، رجال النجاشي: 315/ 863، الخلاصة: 248/ 5، رجال ابن داود: 267/ 402.

در رجال شيخ طوسى: 490/ 7، به جاى كاسولا، «كاسام» آمده است.

[2]. رجال النجاشي: 315.

[3]. رجال ابن الغضائري- كتاب الضعفاء- 5: 50.