همسرى
شرعى با يكديگر ندارند، تلقيح صورت مىگيرد»، امّا با توجّه به اينكه علّت
نابارورى در هر يك از اين دو صورت، موجب پديد آمدن فرضهاى مختلف و متفاوتى
مىشود، آن دو را به شكل مستقل مورد بررسى قرار مىدهيم.
از
اين روى، در اين جا، فقط به بررسى صورت اوّل مىپردازيم و صورت دوّم را تحت عنوان
«شكل سوّم» مورد بررسى و تحقيق فقهى قرار خواهيم داد.
لازم
به ذكر است كه در بند 3 و 4 از نمودار درج شده در مقدّمه اين نوشتار، دو صورت بالا
و تقسيمهاى فرعى آنها را به تفصيل آوردهايم.
[1].
حكم
فقهى شكل دوّم
از
نظر حكم فقهى، دريافت جواز يا عدم جواز شكل دوّم تلقيح مصنوعى، بازگشت به اين سؤال
كلّى است كه: «آيا قرار دادن نطفه مردى اجنبى در رحم زنى اجنبيّه جايز است؟»
در
پاسخ به اين سؤال دو ديدگاه وجود دارد:
1.
حرمت؛ 2. جواز.
در
اينجا به بررسى ادلّه هر يك از اين دو ديدگاه و بيان ديدگاه فقهى مورد قبول و
ادلّه آن خواهيم پرداخت.