بسيارى
از سؤالهاى فقهى و حقوقى در رابطه با تعيين پدر و مادرِ فرزند متولد شده از راه
تلقيح مصنوعى، باز مىگردد به اينكه حقيقت نسب در شرع مقدس اسلام چيست و آيا نسب،
داراى يك معناى اصطلاحى شرعى و يك حقيقت شرعيه هست يا خير؟ از اين روى، ابتدا به
بررسى اين موضوع مىپردازيم و از اين منظر، موضع خود را در رابطه با شكلهاى مختلف
تلقيح مصنوعى روشن خواهيم كرد.
آيا
نسب يك معناى شرعى خاص دارد؟
در
اين رابطه دو ديدگاه وجود دارد.
ديدگاه
نخست
اين
ديدگاه معتقد است كه در اسلام، نسب داراى مفهومى خاص و معنايى اصطلاحى نيست، بلكه
در تعيين نسب بايد به عرف مراجعه كرد و فقط عرف است كه ملاك براى تعيين نسب
مىباشد.
براى
اثبات اين مطلب همين بس كه عرف مىگويد صاحب نطفه، عنوان پدر را دارد و صاحب تخمك
عنوان مادر.