مىورزند، به خواندن مولوديه مى پردازندو كرامات آن حضرت در هر زمانى نمايان مى گردد.[1]

اين دو نصّ تاريخى كه مربوط به قرن دهم است نشان مى دهد كه بزرگداشت روز ولادت اولياى الهى در تاريخ اسلام، ريشه ديرينه داشته و علما و دانشمندان مسلمان بر اين عمل صحه مى نهاده اند،و اين عمل مفهومى جز اظهار مودت به ساحت پيامبر ندارد.

همگى مى دانيم كه يكى از اصول اسلام، اظهار مهر و مودت به پيامبر است. قرآن كريم مى فرمايد:

(قُلْ إِنْ كانَ آباؤُكُمْ وَأَبْناؤكُمْ وَإِخْوانُكُمْ وَأَزْواجُكُمْ وَعشيرتُكُمْ وَ أَمْوالٌ اقْتَرَفْتُمُوهُ وَتِجارَةٌ تَخْشَونَ كسادها وَمساكنُ تَرْضَونَها أَحَبّ إِليْكُمْ مِنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهادٌ في سَبيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتّى يَأْتِيَ اللّه بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لا يَهْدِي القَوم الفاسِقين).[2]

«بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان وخاندان شما و اموالى كه گردآورده ايد و تجارتى كه از كسادش بيمناكيد و سراهايى را كه خوش مى داريد، نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه وى دوست داشتنى تر است، پس منتظر باشيد تا خدا فرمانش را ] به اجرا در [آورد.وخداوند گروه فاسقان را راهنمايى نمى كند».

مودت و مهر به پيامبر يك دستور قرآنى است كه احاديث نبوى نيز بر آن تأكيد دارند. پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله وسلم)فرمود:

«والذي نَفْسِي بيدِه لا يؤُمنُ أحدُكم حتّى أكونَ أحبَّ الناسِ إليه من والدِه وَوَلَدِه».[3]

«سوگند به خدايى كه جانم در دست اوست، هيچ يك از شماها در دايره ايمان وارد