قصيده اى را در مدح امير مؤمنان (عليه السلام)سروده و در حرم آن حضرت در محضر جمعى ايراد كرده است. او در آغاز اين قصيده مى گويد:

يا صاحب القبّة البيضاء على النجف *** من زارَ قبرَك واستشفى لـديك شُفِي

اى صاحب گنبد سپيد در سرزمين نجف، هر كس قبر تو را زيارت كند و نزد تو (از خدا) شفا بطلبد، خدا او را شفا خواهد داد.

اين بيت حاكى است كه در اواخر قرن چهارم، قبر اميرمؤمنان(عليه السلام)داراى قبّه و بارگاه بوده است.

شگفت اينجا است كه از نظر دانش«اصول فقه»، اتفاق امت در هر قرنى بر حكمى از احكام، نشانه صحت واعتبار شرعىِ آن حكم است وچنين اتّفاقى را «اجماع» مى نامند. ولى اتّفاق امت اسلامى در طول قرون متمادى بر ساختن بنا بر روى قبور انبيا و اوليا، از نظر برخى دليل كافى نيست وپيوسته مى خواهند از قبول آن شانه خالى كنند!

4

بناهاى يادبود و منطق مخالفان

دلايل گراميداشت مزار پاكان را، از ديدگاه قرآن و سنت و سيره عملى مسلمانان بررسى كرديم. وقت آن رسيده كه دليل مخالفان را نيز ـ كه عمدتاً حديث «ابى الهيّاج اسدى» است،مورد بررسى قرار مى دهيم و عيار صحت آن را به محك نقد بسنجيم.

مسلم در صحيح خود از ابى الهيّاج اسدى نقل مى كند: